Wel eens een DISC-persoonlijkheidstest gedaan en vol verbazing en herkenning de karakteromschrijving van jouw ‘kleur’ gelezen? Ik ken dat gevoel. Je zou haast denken dat ik ‘blauw’ heb uitgevonden.

Gelukkig past niemand precies in een van de hokjes en bestaan er net zo veel verschillende mensen als kleuren van de regenboog.

Als kind haalde ik – tot ergernis van mijn ouders – regelmatig van alles uit elkaar om te kijken hoe het werkt. De wekker van mijn zusje, de keukenweegschaal en de radio; ik heb ze allemaal van binnen gezien. Hoe zit dat, waarom is dat zo gedaan en hoe kan dat anders? Hoe kan dat beter?

Als ik technisch was geweest, zou ik waarschijnlijk ingenieur zijn geworden. Maar dat ben ik niet (uit elkaar halen is iets heel anders dan in elkaar zetten 😌).

Mijn nieuwsgierigheid heeft zich ontwikkeld tot kritisch kijken, analyseren en een grote drang tot verbeteren. Thuis worden ze weleens gek van mij; ik ben namelijk die man die de vaatwasser opnieuw inruimt, die als enige te auto voor vakantie goed kan inpakken en die – ik zal het maar bekennen – het altijd beter weet.

De andere kant is dat ik écht het inzicht heb om processen te verbeteren. Met minder moeite hetzelfde bereiken of met dezelfde moeite meer bereiken.

ERP-traumaatje

De aanleiding om mijn talent te gaan gebruiken en als ‘verbeteraar’ aan de slag te gaan was mijn eigen eerste ervaring met ERP (Enterprise Resource Planning). Ik maakte het veranderproces mee vanaf de andere kant en onze afdeling werd totaal overvallen door de nieuwe implementatie. De holding besloot dat er een nieuw systeem moest komen, een consultant regelde de rest. Er ontstond weerstand en frustratie: iemand anders besloot wat goed voor ons was. We werden nergens bij betrokken en het was totaal niet duidelijk waarom de verandering nodig was. Met als resultaat dat wij te veel aan het systeem moesten aanpassen in plaats van andersom en ik wist… dit kan beter!

Een verbetertraject is succesvol als de opdrachtgever tevreden is. Naar het afgesproken resultaat toewerken, binnen het budget blijven en afronden binnen de afgesproken tijd. Dan zit je goed, zo dacht ik er altijd over.

Na die traumatische ervaring heb ik er iets aan toegevoegd waardoor mijn werkwijze drastisch veranderde: een verbetering of een implementatie is pas succes als de medewerkers dat óók zo ervaren.

De inhoudelijke oplossing moet ervoor zorgen dat medewerkers logischer gaan werken. Het moet daarom zeker ook van toegevoegde waarde zijn voor hen.

Dat betekent dat ik medewerkers nauw betrek bij het gehele project. Ik ben veel beter gaan luisteren naar mensen (en heb niet meer altijd gelijk).

Waarom snel gaan als het samen beter kan?

Mijn aanpak heeft gevolgen voor het tempo van het traject. Standaard ligt dat nu lager. Hoewel ik graag snel ga, heb ik geleerd dat als je snel wilt gaan, je dan alleen moet gaan. Ik kies ervoor om samen verder te komen.

Samen. Dus ik sta midden in het project. Ik wil voorkomen dat bedrijven zo’n ERP-ervaring krijgen als ik. Ik heb de ervaringen, de positieve én negatieve verhalen van de medewerkers nodig voor een beter resultaat. Zij kunnen meedenken over de inhoud en zij kunnen het beste bepalen wat het goed, beter of best is. Want wie ben ík om hen dat te vertellen?

Er is nóg iets wat een project voor mij geslaagd maakt. Het gaat er niet om dat ik de eindstreep haal, het gaat erom wat er gebeurt als ik weer weg ben. That is where the magic shappens!

Het echte resultaat zie je pas na de implementatie. Mijn project eindigt als het bedrijf en haar medewerkers de vruchten plukken van de verbetering.

Chronisch ambitieus

Naast analytisch en oplossingsgericht ben ik ook chronisch ambitieus.

Het is mijn ambitie om 100% succesvolle projecten af te leveren, waarbij bij de start van het project precies wordt gedefinieerd wat 100% succes is.

Ik ben ervan overtuigd dat medewerkers die gelukkig zijn in hun werk, automatisch meer bijdragen. Ik wil met mijn projecten bijdragen aan dat werkgeluk.

Ik kan worden ingehuurd om een bepaald resultaat te behalen met een verandertraject. Steeds vaker word ik als ERP-projectcoach gevraagd om de eigen projectleider te ondersteunen. Hoe mooi zou het zijn als bedrijven uiteindelijk zélf in staat zijn zowel hun business én de verbetering te managen en mij niet meer nodig hebben als verbetercoach.

Duidelijke afspraken, gestructureerde aanpak

De eerste stap in een verbeteringsproces is weten wat het huidige proces is, welke stappen genomen moeten worden, welke informatieoverdracht een rol speelt en op welke klantvraag ingespeeld wordt. Een proces-beschrijving is de eerste stap.

Ik geloof in plannen met een gestructureerde aanpak. Zonder doel en richting is een organisatie stuurloos, worden medewerkers ontevreden, worden onnodige fouten gemaakt, ontstaat desinteresse en vertrouwt men elkaar niet meer. Uiteindelijk lopen de klanten weg.

Waarde toevoegen

Als projectleider in veranderprocessen zorg ik dat beloftes, verwachtingen en afspraken van tevoren glashelder zijn.

Mijn implementatie zorgt voor resultaat en voegt waarde toe. Met mij haal je een projectleider in huis die middenin het proces meeloopt en geen projectmanager die vanaf kantoor aanwijzingen geeft. Ik trek de kar en neem mensen mee, maak ze enthousiast. Het projectteam moet voelen dat zij een bijdrage leveren aan de verbetering van het bedrijf en dat zij niet worden overgeleverd aan de softwareleverancier.

Ik werk graag met vertrouwen in vrijheid. Mijn opdracht is mijn enige kader en elke stap gaat in overeenstemming.

Ooit haalde ik als nieuwsgierige jongen dingen uit elkaar om te zien hoe de verbindingen lagen. Nu verbind ik mensen, processen en systemen met elkaar. Met de mens als belangrijkste factor van het geheel.